Niebezpieczne związki

inspirowane powieścią Pierre’a Choderlos de Laclos

scenariusz i reżyseria Michał Siegoczyński

Piątka zdesperowanych aktorów, których prywatne i zawodowe marzenia coraz bardziej rozmijają się z rzeczywistością, decyduje się na produkcję własnego, niezależnego filmu. Kluczem do sukcesu ma być scenariusz, traktujący o miłości, namiętności, zdradzie i śmierci. Wybór pada na literaturę XVIII-wieczną - owiane aurą skandalu „Niebezpieczne związki”, których śmiała erotyka ma być dodatkową atrakcją filmowej ekranizacji.

Grzeszna powieść osnuta jest wokół intrygi pięknej, acz okrutnej markizy de Merteuil, która próbując się zemścić na swoim krzywdzicielu, doprowadza do zguby trzy niewinne istoty. Partnerem jej emocjonującej rozgrywki jest hrabia de Valmont - uwodziciel o mocno nadszarpniętej reputacji, którego nowym celem staje się zamężna i cnotliwa madame de Tourvel…

Spektakl jest próbą świeżego spojrzenia na klasykę literatury. Bohaterowie i fabuła potraktowani są w nim z przymrużeniem oka, a tragizm powieści de Laclosa rozładowany jest sporą dawką komizmu. Przedstawienie swobodnie miesza estetykę XVIII wieku z popkulturą i garściami czerpie ze współczesnej kinematografii i sztuki. Wszystko po to, by skłonić do refleksji nad tym, gdzie według nas przebiega granica między bezpiecznymi a niebezpiecznymi relacjami z innymi ludźmi.

* * *

Michał Siegoczyński wyprowadził „z materiału” zaskakujący spektakl. Uwspółcześnił akcję, przenosząc ją do Hollywood, do wytwórni filmów pornograficznych, w środowisko gwiazd tej „kinematografii”.

(…) Jest pomysłowa choreografia, czasem odrobinę dziwaczne kostiumy, udana charakteryzacja  oraz dobra muzyka. Najbardziej mnie urzekła (…) postać Markizy, a do gustu przypadło zawrotne tempo akcji, przenoszącej się dynamicznie ze świata fikcji w świat realny. Mile zaskoczyła dojrzałość sceniczna młodego zespołu. Oba światy są malowane grubą kreską. Bywa więc i śmiesznie, i strasznie. (…) Na pewno w przedstawieniu nie oszczędza się żadnych tematów, żadnych świętości. Mamy miłość i nienawiść, krew, łzy, narkotyki, wiarę i egzorcyzmy (…). No i seks. Ale mamy także samotność bohaterów. I zaskakujące zakończenie.

Krystyna Kasińska, „Miesięcznik Prowincjonalny” 2015, nr 5