11 czerwca – 30 października 2016
 

Kuratorka: Eulalia Domanowska
 

Współpraca: Jarosław Pajek, Bogusław Dobrowolski
 

Tony Cragg urodził się w 1949 w Liverpoolu, jest jednym z najsłynniejszych rzeźbiarzy na

świecie. Wraz z kilkoma innymi artystami tworzy potęgę brytyjskiej sztuki. Ukończył

Wimbledon School of Art (1970–1973) i Royal School of Art w Londynie (1973–1977). W

ciągu ostatnich trzech dekad jego prace pokazywano w wielu prestiżowych muzeach,

galeriach i parkach rzeźby, takich jak m.in. Kröller-Müller Museum, Yorkshire Sculpture

Park, Muzeum Luwr, Galerie Belvedere w Wiedniu, na Biennale CAFA w Pekinie, Biennale

w Sydney, Muzeum Sztuki w Limie, Biennale w Wenecji, kilkakrotnie na Documenta w

Kassel w Niemczech. W 1988 roku reprezentował Wielką Brytanię na 43. Biennale w

Wenecji. W tym samym roku otrzymał też prestiżową Nagrodę Turnera w Londynie, a w

2002 został Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego. Był profesorem École Nationale

Supérieure des Beaux-Arts w Metz we Francji (1976) na Uniwersytecie Sztuki (Universität

der Künste, UdK) w Berlinie (2001–2006) oraz przez długie lata profesorem i rektorem

Akademii Sztuki w Düsseldorfie. Artysta od 1977 roku mieszka i pracuje w Wuppertalu,

gdzie założył swoje studio. Od 2006 roku prowadzi tam Park Rzeźby Waldfrieden, położony

w krajobrazowym rezerwacie przyrody. Artysta od 1979 roku współpracuje z londyńską

Lisson Gallery.

Już podczas studiów w Royal College of Art, uwagę artysty przyciągnęli tacy twórcy jak

Joseph Beuys, Mario Merz czy Richard Long. Jego myślenie o sztuce kształtowali też

przedstawiciele włoskiego arte povera. Cechą, która ujawniła się już we wczesnej twórczości,

a następnie była kontynuowana w następnych dekadach był jego innowacyjny, poszukujący

stosunek do materiału. Początkowo używał rzeczy znalezionych, gotowych, składając z nich

nowe całości, jak na przykład obiekt „Minster” z 1988 roku. W latach 90. Cragga zaczynają

pociągać klasyczne materiały rzeźbiarskie i organiczny świat natury. Pojawia się większe

zainteresowanie twórczością takich mistrzów jak Naum Gabo, Constantin Brâncuşi, a także

sztuką brytyjskiego klasyka XX wieku, Henry’ego Moore’a. Z brązu, drewna, kamienia,

szkła, ceramiki, eleganckiej stali nierdzewnej czy żywicy powstają organiczne formy, które

podlegają rotacji, perforowaniu, kompresji bądź innemu przekształceniu. Artysta czerpie

inspiracje z rozmaitych źródeł i dziedzin życia. Biologia, tak jak chemia czy fizyka, prowadzi

jego krytyczne myślenie o rzeźbie. Dzieła Tony’ego Cragga, uznawane za nową jakość w

sztuce, charakteryzuje dynamizm, witalność, malownicze i egzotyczne bogactwo zmysłowych

manifestacji materii, zaskakująca różnorodność efektów i niekonwencjonalne użycie

materiałów.
 

Na wystawie w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, która jest największą jak do tej pory

prezentacją twórczości artysty w Polsce, pokazujemy ponad 40 różnorodnych rzeźb z lat

1984–2015, będących reprezentatywnym przeglądem jego sztuki, zwłaszcza z ostatnich 20

lat. Towarzyszą im zestawy rysunków i akwarel, będących samodzielnymi seriami dzieł

sztuki.

Ekspozycja została objęta honorowym patronatem Ambasadora Wielkiej Brytanii w Polsce

oraz British Council w Warszawie.

Kuratorka wystawy Eulalia Domanowska