Anioł śmierci
20.03 godz. 19.30
Wakolda
Od lat: 15, Czas trwania: 90 min.
Produkcja: Argentyna, Francja, Hiszpania, Niemcy, Norwegia [2013]
Reżyseria Lucía Puenzo
Scenariusz Lucía Puenzo
Obsada Natalia Oreiro, Diego Peretti, Àlex Brendemühl, Elena Roger, Guillermo Pfening, Florencia Bado, Ana Pauls, Alan Daicz
Kilka słów od reżyserki:
Czas, który Josepf Mengele spędził w Bariloche jest jednym z najbardziej tajemniczych podczas jego pobytu w Ameryce Łacińskiej. Wszystko co wiemy na jego temat w tym czasie to to, że pracował jako lekarz weterynarii prowadząc eksperymenty na argentyńskich krowach. Była to jednak tylko przykrywka dla prawdziwej jego działalności, ponieważ w tym samym czasie kupował próbki krwi kobiet ciężarnych. Stara plotka głosi, że udało mu się również stworzyć perfekcyjne humanoidalne lalki. Informacja ta okazała się jednak wyłącznie starym mitem. Mengele uważał się za wizjonera swoich czasów. Esencją jego ideologii było osiągnięcie biologicznej perfekcji i zniszczenie wszystkiego co stanęło by temu na drodze. Ta biomedyczna wizja stanowi podstawę ruchu nazistowskiego. Spędziłam ponad rok pisząc scenariusz do Wakoldy, zgłębiając powody, dla których rząd argentyński otworzył drzwi tylu nazistom, co więcej tworząc nowe prawo zezwalające na używanie ich prawdziwych imion i nazwisk, a małe miasta takie jak Bariloche były przyjaźnie nastawione i witały ich z otwartymi ramionami. Dlaczego setki argentyńskich rodzin stało się de facto ich wspólnikami? Jaka była reakcja tych zamkniętych niemieckich społeczności, które osadziły się w Patagonii na długo przed wybuchem II wojny Światowej, gdy nazizm przerodził się w coś ohydnego?
Co więcej, co stało się z tymi nastolatkami, które się wtedy w tych społecznościach wychowywały, gdy dowiedziały się z jakimi potworami mieli do czynienia? Te i inne pytania porwały mnie do stworzenia fabuły Wakoldy: historii rodziny, która pod jednym dachem mieszkała z jednym z największych zbrodniarzy wszechczasów. W filmie chciałam również zderzyć ogrom Patagonii z maleńkimi wręcz światami przedstawionych bohaterów.
Streszczenie:
1945 rok: z pomocą Banku Watykańskiego i tajnej, zrzeszającej byłych SSmanów organizacji Odessa, najgroźniejsi zbrodniarze wojenni przedostają się na tereny nie objęte ekstradycją do Europy. Niezbadanym, wciąż dzikim, ogromnym terytorium na którym najłatwiej można się schować, a które kulturowo i historycznie, z racji wieloletnich związków, wciąż znajduje się pod wpływem Niemiec, jest Ameryka Południowa, a szczególnie Argentyna. To ona staje się mekką dla uciekinierów.
1962 rok: sympatyczna rodzina z dwójką dzieci, jadąca objąć w spadku po zmarłej krewnej piękny hotel nad jeziorem, spotyka na swej drodze przystojnego, kulturalnego Niemca. Nieznajomy z łatwością nawiązuje z nimi kontakt wkupiając się bez trudu w łaski czwórki bohaterów, stając się niebawem pierwszym, nie sprawiającym kłopotów gościem pensjonatu. Szczególnym zainteresowaniem obdarza on, mającą problemy ze wzrostem, córeczkę poznanego małżeństwa. Przedstawiając się jako specjalista od genetyki, oferuje swoją pomoc. Tak, z pozoru niewinnie, rozpoczyna się mrożące krew w żyłach, spotkanie z potworem. Tajemniczym gościem okazuje się bowiem nie kto inny, ale osławiony Anioł Śmierci – Josef Mengele – jeden z najbardziej poszukiwanych zbrodniarzy wojennych, niosący śmierć "lekarz" z Oświęcimia. Film Lucii Puenzo to jednocześnie oparta na faktach przypowieść o złu, a zarazem fantastyczny, wyjątkowo emocjonujący, rasowy thriller.
O reżyserce:
Lucia Puenzo urodziła się w 1976 roku w Buenos Aires w Argentynie. Po ukończeniu studiów z literatury, filmu i teatru wydała kilka powieści: El Niño Pez (2004), 9 minutos (2005), La maldición de Jacinta Pichimahuida (2007), La furia de lalangosta (2010) oraz Wakolda (2011), które zostały przetłumaczone na ponad piętnaście języków. Jej pierwszy film, XXY zdobył główną nagrodę krytyków na Festiwalu Filmowym w Cannes (2007) i Goya za najlepszy film zagraniczny. Jej drugi film, Dziecko Ryba otworzył sekcję filmową Panorama podczas Festiwalu Filmowego w Berlinie w 2009 roku. Wakolda to jej trzeci film, który został wybrany na argentyńskiego kandydata do Oscara.
