Muzeum Witolda Gombrowicza na KAMERALNYM LECIE

Muzeum Witolda Gombrowicza, parter KAMERALNEGO LATA, po raz kolejny gości w tym roku twórców i przedstawicieli branży filmowej obecnych na festiwalu. Tegoroczna edycja KAMERALNEGO LATA będzie okazją, by porozmawiać o organizacji wspólnych wydarzeń podczas kolejnych Festiwali, inspirowanych twórczością Witolda Gombrowicza.

Festiwal współpracuje z Muzeum Witolda Gombrowicza w Wsoli pod Radomiem od 2013 roku. - Podczas pobytu na Kameralnym Lecie Filmowym w Radomiu odbyłam niezwykle ciekawą oraz smaczną (dosłownie i w przenośni) wycieczkę – wspomina reżyserka Magdalena Łazarkiewicz. - My, goście festiwalowi, zostaliśmy oprowadzeni po Muzeum Gombrowicza, a następnie ugoszczeni na tarasie bardzo eleganckim obiadem. To było niesamowite uczucie, móc się znaleźć tak blisko naszego czwartego „wieszcza” (należę do pokolenia, które wychowało się na wielkim De Gombo), przysiąść w pokoju, w którym pisał „Ferdydurke” i popatrzeć na piękny ogród okalający dworek.

To było niesamowite, niezapomniane doświadczenie. - Dworek jest bomba kto nie wierzy ten trąba – parafrazuje ostatnie zdanie „Ferdydurke” Janusz Zaorski.

Muzeum zostało otwarte 10 października 2009 roku w obecności Rity Gombrowicz, wdowy po pisarzu. Mieści się w urokliwej rezydencji pałacowej z roku 1914, należącej w okresie międzywojennym do bratowej pisarza, Aleksandry Gombrowicz. Pałac pozostawał w użytkowaniu rodziny do roku 1941. W roku 2005 Starostwo Radomskie sprzedało pałac wraz z sześcioma hektarami parku Samorządowi Województwa Mazowieckiego, a ten przekazał go Muzeum Literatury w Warszawie z przeznaczeniem na Muzeum Witolda Gombrowicza.

Jako przestrzeń literacka Muzeum Witolda Gombrowicza pozostaje projektem otwartym na inne dziedziny kultury. Zwiedzających przyciąga do muzeum nie tylko stała ekspozycja osnuta wokół etapów biografii i twórczości Witolda Gombrowicza, ale również wydarzenia artystyczne i intelektualne.  Instytucja ta, oprócz prowadzenia wystaw czasowych, lekcji muzealnych, prelekcji i wykładów, chce być miejscem spotkań i dyskusji centrum i prowincji, konfrontowania głośnych zjawisk literackich i artystycznych z wyrobioną publicznością żyjącą poza centrami kultury.