Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku zaprasza 22 września 2012. w sobotę o godz.14.00 na uroczyste otwarcie wystaw:
Muzeum Rzeźby Współczesnej
ALFABET RZEŹBY – O, P, R
Kurator: Anna Podsiadły
„Alfabet rzeźby” to wystawa organizowana corocznie od 2007 roku. Kluczem doboru artystów jest alfabet, a każda odsłona zorganizowana jest wokół jego trzech kolejnych liter. Oprócz rzeźb, obiektów i instalacji na wystawie można zobaczyć także liczne reprodukcje najważniejszych dzieł artystów pochodzących z całego świata i z wielu okresów. Ekspozycja wzbogacona także o wyjaśnienia ważnych terminów zaczerpniętych z dziedziny sztuki jest niezwykle bogata w przystępnie podaną treść. Pozwala każdemu widzowi przyswoić podstawową wiedzę z zakresu nie tylko rzeźby, ale także historii sztuki i dziedzin pokrewnych. Wystawy z cyklu „Alfabet rzeźby” mają charakter edukacyjny i skierowane są do wszystkich osób, które chcą poszerzyć swoje wiadomości na temat sztuki. Dodatkowo są one okazją do zaprezentowania szerszej publiczności zbiorów Centrum Rzeźby Polskiej, ponieważ to właśnie ta kolekcja stanowi podstawę ekspozycji.
W Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku zaprezentuję cykl moich najnowszych, wielkoformatowych prac, które nawiązują subtelne, wielozmysłowo odczuwalne relacje z przestrzenią. Włączane przez odbiorców do kategorii eksperymentalnego rysunku współczesnego, grafiki, instalacji bądź niekiedy rzeźby, obiekty te powstają w trakcie wielomiesięcznych sesji, namysłów, swoistych narad z wybraną materią i wielokrotnie komplikowaną techniką.
Czasem w realizacjach pobrzmiewa pojęcie „sztuki kobiecej” (o dyskretnych wątkach autoterapii), poprzez tak ważną dla mnie rolę dotyku, bezpośredni, namacalny kontakt z materiałem, jego zasklepianie, przenicowywanie, wytłumianie, wyciszanie. Oskar Hansen pisał o kryteriach „formy otwartej”, z której filozofią wiązał nadzieje naprawy współczesnych, globalnych problemów społecznych. Mówił o sztuce, która potrafi subtelnie istnieć, stając się zarazem tłem eksponującym zdarzenia życia (jak w unizmie Strzemińskiego – ograniczającego środki formalne, pozwalając w strukturalnych ciągach na dociekanie dyskretnych meandrów linii).
Często używam tego samego śladu, powtarzam drogę linii - tylko jej istota się różni - jej droga, jej los jest identyczny, nadaję jej tylko nową cechę charakteru, albo zwielokrotniam jej siłę, albo wyciszam jej istnienie do zaledwie lekkiego majaczenia w tle. Tak jakbym próbowała przeżyć swój czas nie zmieniając biegu wydarzeń, tylko ingerując w swoje cechy osobowości. Czasem te określone z góry schematy istnieją tylko obok siebie, są niewzruszonymi świadkami swojego jednoczesnego bytowania. Czasem wchodzą ze sobą w relacje, zapętlają swoje istoty, zagarniają się tworząc epicentrum. Czasem los ulega tylko zdwojeniu, wtedy fizyczne istnienie jednej drogi potwierdzone jest jej cieniem. Czasem granica samego prototypu rozmyta jest tak bardzo, że zwielokrotnione powidoki pulsując odbierają matrycy pierwszeństwo. Linia jako metafora ludzkiego życia (obserwowanego z namacalnego dystansu), uwikłania, przenikania, nakładania na siebie losów, sposobów, życiowych wyborów. Linia jako granica, między tym co było, a tym co dopiero ma się dokonać - czasoprzestrzenne zetknięcie tyle co przeszłej rzeczywistości z przyszłością wsączającą się każdym ułamkiem sekundy w teraźniejszość.
Emilia Grubba
Galeria Oranżeria
Stefan Krygier
„Kondensacja Formy”
Kurator: Stefan Szydłowski
Stefan Krygier to wybitny uczeń i kontynuator twórczości Władysława Strzemińskiego oraz tradycji łódzkiej awangardy w Polsce po II wojnie światowej. Po ukończeniu studiów w łódzkiej PWSSP uzyskał także dyplom architekta na Politechnice Warszawskiej. Artysta zajmował się malarstwem, grafiką, działaniami na pograniczu form przestrzennych i environment, wystawa w Orońsku będzie retrospektywą jego twórczości.
Galeria Kaplica
Alicja Kupiec
Kurator: Mariusz Knorowski
Po raz kolejny w Centrum Rzeźby Polskiej zaprezentuje swoje prace Alicja Kupiec, absolwentka Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w latach 1996-2001. Dyplom uzyskała w pracowni prof. Krystyny Cybińskiej w 2001 roku. Od 2004 roku pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na stanowisku asystenta w Zakładzie Rzeźby kierowanym przez prof. Adama Myjaka. .Jest laureatką II nagrody "Autograf 2005". Jej formy rzeźbiarskie zadziwiają odwagą i niekonwencjonalnym podejściem zarówno w sferze idei, jak i funkcji ceramicznej.
