Przedmiotem wystawy jest monumentalna instalacja o wymiarach 600x210x220 cm i tajemniczym tytule "XXXXXXXxxxxxxx". Inspirowane formami naturalnymi obiekty zostały wykonane z dużych arkuszy styropianu i podwieszone pośrodku zaciemnionego wnętrza, w którym intensywne, granatowe światło ujawnia skomplikowany rysunek bryły. Dodatkowo pomieszczenie wypełniane jest podczas pokazu dymem z dwóch wytwornic. Użyte środki jednocześnie budują i dematerializują przestrzeń, nadając obiektowi różnorodne kształty, które przywodzić mogą na myśl wiele skojarzeń.

Adam Kalinowski jest autorem kilkunastu monumentalnych, ruchomych realizacji przestrzennych. Tworzy koncepcję rzeźby żywej świadomie odwołując się do tradycji konstruktywistycznej i artystów międzynarodowego ruchu Fluxus. W 2010 artysta pisał: "Koncepcja żywej rzeźby interesowała mnie od zawsze; najpierw były to obiekty napędzane mini silnikami elektrycznymi z motoreduktorami, które zmieniały położenie elementów obiektu w bardzo powolnych cyklach; później projekty na otwartą przestrzeń przy użyciu turbin wiatrowych czy wiatru jako siły sprawczej, tworzące rodzaj jednodniowej rzeźby. Teraz żywa rzeźba to koncept formy polegający na użyciu elementów konstrukcyjnych, który może obejmować także interwencję w powierzchnię ziemi przy wykorzystaniu wegetujących roślin np. trawy czy kwiatów, które połączone w jeden obiekt umieszczony w przestrzeni publicznej, wymaga prostej opieki, na którą może się składać udział widzów wolontariuszy przy podlewaniu roślin, którymi są obsadzone elementy rzeźby czy też przy ich przycinaniu. Może to wytworzyć rodzaj społecznego rytuału a w efekcie uczucia empatii i poczucia odpowiedzialności za pewien symbol, który jednocześnie jest jak żywy organizm; wymaga dbałości i pewnej niewielkiej opieki by nie zginął i nie stał się symbolem opuszczenia i upadku".